Anémonas para un sueño

 Click en la imagen para ver más fotografías           

                      «… y observa la señales que te llevan a él.»  

Como tu…

Como tu,
Yo tamién me desfaigo n’alcordanza de los tiempos
A manes llenes,
De los díes d’abondo, de los años de muncho.

Como tu,
Yo tamién escucho n’alcordanza el ruíu del cambéu
Del relevu,
El ruxir del trole, los güelpes del metal contra’l metal,
L’agullíu del fueu nel fornu y el marmuriu de los homes falando
A la fin de la xornada.

Como tu,
Yo tamién ascucho agora’l silenciu del trabayu
Que se foi,
El glayíu del tarrén ensin semar, l’ecu del cayer de la lluvia
Nel vacíu de los talleres silentes,
Y esi rinchíu doliosu,
De les cadenes que candaron el pozu.

Como tu, yo tamién siento qu’esti descansu ye agonía lenta,
Qu’esti silenciu ye sepulcru vivu,
Qu’esti dir
Ensin saber aónde,
Ensin saber perónde,
Nun ye camín nin ye fonda,
Sinón tiempu perdíu
Y escura lluz que mos ciega.

Xurde Álvarez